Pelé (Edson Arantes do Nascimento) maakte in zijn hele carrière 1208 doelpunten, en had daar 1363 wedstrijden voor nodig.Pelé werd geboren in Três Corações, Minas Gerais, op 23 oktober 1940, in Brazilië, en was een buitengewoon getalenteerd voetballer. Hij leerde voetballen op 'straat'; hoewel de benaming straat ongepast is, omdat het gewoon een stuk kale aarde met hier en daar een beetje gras was. Pelé speelde altijd op blote voeten, waaraan hij deels zijn grootse techniek te danken heeft. Dat 'veldje' lag in Bauru, een stadje waar Pelé's vader Dondinho, eveneens profvoetballer, uitkwam voor de plaatselijke club. De naam Pelé (lett. 'lappenbal') is een bijnaam die hij kreeg van de jongens met wie hij altijd voetbalde toen hij klein was, ook al begreep hij niet waarom. Zijn ouders (Dondinho en Celeste) noemden hem vooral 'Dico'. Ook kreeg hij later meerdere bijnamen van fans en journalisten, zoals Perla Negra (De Zwarte Parel), o Rei do Futebol (De Voetbalkoning) of kortweg O Rei (De Koning; deze bijnaam kreeg hij al in 1957, op z'n 17de, van toneel- en sportschrijver Nelson Rodrigues).
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Braziliaanse koning van de traptechniek
Niet de 17-jarige Pelé, maar de 30-jarige Didi werd uitgeroepen tot de beste speler van het wereldkampioenschap van 1958. Waldir Pereira, de zwarte aristocraat met de magische toets in zijn voeten, was de man die in Zweden Brazilië naar de wereldtitel leidde.Statig, kalm en gezegend met een fenomenaal inzicht deed Didi dingen met de bal die weinig voetballiefhebbers in die tijd voor mogelijk hielden. Didi was de koning van de subtiele pass en de koning van de traptechniek.
Vaders riepen hun kinderen in de zomer van 1958 binnen en sleurden hen voor de zwart-wittelevisie. Nog nooit hadden ze negers zien voetballen. Wat ze zagen, grensde aan tovenarij: ongelooflijke passeerbewegingen van rechtsbuiten Garrincha, de backs Djalma en Nilton Santos die nooit een overtreding maakten, het 17-jarige wonderkind Pelé en vooral die stijlvolle rechtsbinnen: Didi. Zo beheerst als hij zich bewoog, zo prachtig als hij de bal beroerde, zo gemakkelijk als hij tegenstanders passeerde en beslissende passes gaf.
Garrincha, Didi, Vava, Pelé en Zagalo; ze vormden de voorhoede van Brazilïe in 1958. Nog altijd klinken deze vijf namen als een lied. Vooral Didi had iets van een componist. Hij componeerde balvaardigheid in slowmotion, zijn bewegingen waren instant poetry. In zijn boek De Goddelijke Kanarie refereerde August Willemsen veertig jaar later aan de waarneming van de Franse voetbaljournalist Gabriel Hanot tijdens de finale van het WK van 1958, die Brazilië met 5-2 van Zweden won. Zestig passes van de voet van Didi telde Hanot: geen een kwam verkeerd aan.
 |
Didi was een zeer begaafde spelmaker die bekendstond om zijn
lange ballen en vrije trappen. Hij was de uitvinder van de folha seca
("dor blad") waarmee hij een dusdanig effect aan de bal meegaf
waardoor het leek alsof deze over het doel zou verdwijnen maar op het laatste
moment tussen de palen verdween als een dor blad dat van de boom was gevallen.
|
Didi werd twee keer met Brazilië wereldkampioen: in 1958 en in 1962. De rechtsbinnen van Fluminense, Botafogo en later van Real Madrid was een vreemde voetballer. Trainen deed hij niet graag; hij vertrouwde op zijn techniek en zijn inzicht. Hij noemde de bal `zijn meisje'. Nadat hij op het WK van 1954 in Zwitserland al tot de uitblinkers behoorde en Brazilië in de kwalificatiewedstrijd voor het WK van 1958 tegen Peru naar het titeltoernooi had geschoten, twijfelde bondscoach Feola toch nog of hij de 30 jaar oude Didi wel mee naar Zweden zou nemen. Didi was geen vechter, bovendien hield Didi er een buitenechtelijke relatie op na met een blanke vrouw.
Maar toen Feola onder druk van de Braziliaanse pers zowel Pelé en Garrincha als Didi opstelde, was Brazilié niet meer te stuiten. De Brazilianen speelden een voetbal uit een andere wereld: puur op baltechniek, speels en kunstzinnig. Met Didi als de dirigent. Zoals Brian Glanville in The Story of the World Cup schreef: `Samba en nog eens samba!'
Met name de traptechniek van Didi was bijzonder. Beroemd was zijn folha seca (de bal die als ware het een blad van een boom dat naar beneden dwarrelde). Hij gaf de bal – met buitenkant rechts – zoveel effect mee dat deze draaiend op de gewenste plaats terecht kwam. Pas veel later raakten dergelijke schoten in zwang als `bananenschoten'. Didi werd de prins genoemd. Maar hij bleef bescheiden. Hij voetbalde omdat hij er plezier in had. Zijn plezier werkte aanstekelijk. Wanneer hij iets deed met de bal, genoten ook zijn tegenstanders.
Didi debuteerde in 1952 in het Braziliaanse elftal. De finale van het WK van 1962 tegen Tsjechoslowakije was zijn laatste van 74 interlands. Hij werd vervolgens trainer en leidde als bondscoach Peru in 1970 naar de kwartfinales van het WK. Daarin verloor Peru met 4-2 van BrazilIë, dat onder aanvoering van de briljante Pelé – in 1958 beschouwde hij Didi nog als zijn grote broer – de wereldtitel zou veroveren.
Zaterdag overleed Valdir Pereira in een ziekenhuis in Rio de Janeiro, waar hij na operaties aan galblaas en darmen sinds twee dagen kunstmatig werd beademd. Hij leed aan leverkanker, hij werd 72 jaar.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 |
| Garrincha, Didi, Pelé, Vavá en Zagallo - Vavá (Edvaldo Izidio Neto) een van de meest legendarische spelers van het Braziliaanse elftal |
 |
| De afgemeten pas van Garrincha waarop Vavá de eerste goal scoort tijdens de finale van 1958. De bijnaam van Vava was "Peito de Aço" (Staalborst). |
 |
| Garrincha de dribbelkoning in actie |
 |
| Djalma Santos naast Franz Beckenbauer is hij de enige speler die bij drie WK's in het All-Star-Team gekozen werd - Hij geldt nog altijd als een van de beste verdedigers aller tijden |
 |
| Zito en Pelé - Zito de 52-voudig international ontdekte latere wereldtoppers als Robinho en Neymar |
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bellini was de eerste Braziliaanse speler die in 1958 een wereldbeker kon opheffen
In 1962 won hij nog een World Cup en nam hij ook deel aan 1966 FIFA World Cup opnieuw als kapitein.Hij werd vereerd met een standbeeld bij de ingang van het Maracanã stadion , dat hem afbeeldt toen hij de in 1958 World Cup beker omhoog hield. Bellini wordt gecrediteerd met het starten van de traditie om de trofee in de lucht te heffen. Hij deed dit aanvankelijk, zodat fotografen een betere weergave van de trofee konden krijgen als de foto's over de hele wereld werden gepubliceerd, werd het gebaar geassocieerd met de overwinning.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nilton Santos was een pionier als vliegende vleugelverdediger
In die tijd was het voor verdedigers helemaal verboden om de halve lijn te oversteken," zei Nilton Santos jaren later.De trainer[coach Vicente] riep voortdurend naar mij: 'Ga terug! Kom terug! Hij is gek! Hij is gek! 'Al wat ik weet is dat toen ik scoorde, keek hij me aan en zei:' Goed gedaan. 'De klasse waarmee hij met de bal naar voor trok werd niet gemakkelijk gewaardeerd door, met name zijn coaches, die niet bereid waren hun verdedigers op te offeren.Zijn bijnaam was Enciclopédia do Futebol, omdat hij zoveel van voetbal af wist.
 |
Nilton Santos de vliegende vleugelberdediger
|
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 |
Gilmar vernoemd is naar zijn ouders, Gil berto en Mar ia.
Gilmar was de startwachter van Pelé's 's wereldberoemde Santos en het
Braziliaanse nationale team uit de jaren 60. Daarom is hij wereldwijd bekend
als de 'keeper van Pelé'
|
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Mário Jorge Lobo Zagallo (Maceió, 9 augustus 1931) is een Braziliaanse voetbaltrainer en voormalig speler van Libanese afkomst. Hij was de eerste voetballer die het Wereldkampioenschap voetbal zowel als speler (1958 en 1962) als coach (1970) en assistent coach (1994) heeft gewonnen.
 |
| Zagallo maakt het 4é doelpunt voor Brazilië in de finale van 1958 en wil de bal uit de netten halen. |
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Garrincha en Pelé maken het verschil met dank aan de totale omschakeling van trainer Vicente Feola. De selectie van Brazilië stond vooraf flink ter discussie. Het was bepaald nog geen ingespeeld team dat aan het WK begon. Coach Vicente Feola nam pas onder
druk van de publieke opinie spelers als José Altafini (Mazzola), Garrincha en de 17-jarige Pelé mee naar Zweden. Pelé had al een jaar eerder zijn debuut gemaakt en was met 16 jaar al topscorer in eigen land. Voor het toernooi had hij last van een knieblessure.
Het waren nog de onschuldige jaren in het voetbal. Commercie speelde nog geen grote rol. De wedstrijden werden op tv uitgezonden, maar voetballers waren nog niet verpest door het grote geld. Het Braziliaanse trainingskamp was opgeslagen in het lieflijke Zweedse plaatsje Hindas. Van afscherming was geen sprake, iedereen liep in en uit. Opvallend veel Zweedse blondines werden gesignaleerd. Feola begon met de voorhoede Joel, Altafini, Dida en Zagallo in een 4-2-4 systeem. Pelé en Garrincha speelden de eerste twee wedstrijden niet (3-0 winst op Oostenrijk en 0-0 tegen Engeland). Feola gaf voor de derde groepswedstrijd tegen de Sovjet-Unie gehoor aan de wens van zijn achterban en bracht drie wissels in: Pelé, Garrincha en Zito. De rest van het toernooi speelden de Goddelijke Kanaries met de gouden voorhoede Garrincha, Pelé, Vava en Zagallo. Dit kwartet bleef met veel succes staan, alleen in de kwartfinale tegen Wales speelde de 19-jarige Altafini voor Vava. Tegen de Sovjet-Unie schoot binnen twee minuten Garrincha op de ene paal en Pelé op de andere. Dribbelaar Garrincha draaide Kuznetsov volkomen dol en bracht het stadion in extase toen hij vijf Russen in een kringetje om de bal liet dansen. Ook Zito was een versterking op het middenveld, waardoor Didi kon excelleren. De 2-0 zege was een magere afspiegeling van de verhoudingen.
In de kwartfinale tegen Wales scoorde Pelé de enige en zijn eerste doelpunt. In de 65` minuut maakte Edson Arantes do Nascimento de beslissende goal en werd met 17 jaar en 239 dagen de jongste doelpuntenmaker op een WK. Dat record staat nog steeds. De eerste helft tegen het verrassende Frankrijk in de halve finale verliep voorspoedig. Brazilië stond 2-1 voor.Tijdens de tweede helft scoorde Pelé een zuivere hattrick: in de 53ste, 64ste en 75ste minuut wist hij het net te vinden. De Fransen scoorden nog eenmaal tegen en Brazilië ging met 5-2 door naar de finale, waar ze Zweden troffen. De Zweden werden weggespeeld. Liedholm zette de Selecao al na 4 minuten voor het eerst tijdens het WK op achterstand. Dat verontrustte de Zuid-Amerikanen geenszins, 5 minuten later stond het alweer gelijk door Vava, die in de 32e minuut op aangeven van Garrincha ook voor de 2-1 ruststand zorgde. Na rust zorgden Pelé en Zagallo voor een veilige marge. Simonsson mocht nog tegenscoren, voordat Pelé de 5-2 eindstand aantekende. Brazilië was wereldkampioen en de schande van 1950 was weggepoetst. De wereld had kennisgemaakt met een buitengewoon 17-jarig talent dat maar liefst zes keer scoorde in vier wedstrijden. Nog een publiekslieveling was opgestaan, tevens beste speler van het toernooi: de dribbelaar Garrincha. Manuel dos Santos (1933-1983) was samen met Pelé een van de beste Braziliaanse voetballers ooit. De bijnaam Garrincha ('klein vogeltje') kreeg hij van zijn zuster. Garrincha –"Ze hebben de eerste man de ruimte ingeschoten, maar niemand op aarde kon Garrincha afstoppen", aldus commentator Luis Mendes over de geweldige flankspeler van Brazilië.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 |
| Een koude douche voor Brazilië - Liedholm zette de Selecao al na 4 minuten voor het eerst tijdens het WK op achterstand |
 |
| In de 9e minuut een snelle dribbel van Garrincha die de bal voor doel geeft en Vava binnen tikt |
 |
| Het 1e doelpunt van Vava uit een andere hoek van de camera |
 |
| In de 32' scoort Vava opnieuw - 2-1 voor Brazilië - weer een pas van Garrincha - het is bijna een exacte copie van het 1e doelpunt |
 |
| Kort daarna krijgt Garrincha de bal en doet deze geweldige beweging |
 |
| Het publiek wordt als nooit vermaakt door balgoochelaar Garrincha - niemand had dat ooit gezien - zelfs de Zweden genoten van het spel van de brazilianen |
 |
| De geweldige skill van Garrincha en Djalma Santos vanuit een andere hoek |
 |
| De 17-jarige Pelé maakt hier één van de mooiste doelpunten ooit in de 55' - de contole is fenomenaal - 3-1 |
 |
| In de 68' neemt Zagollo vliegensvlug de bal af van de Zweedse verdediger en plaatst de bal in de korte hoeK - 4-1 voor Brazilië |
 |
| Met een subliem hakje van Pelé komt de bal bij Zagallo, intussen spurt Pelé naar voor - Zagallo schildert een perfecte voorzet op het hoofd van Pelé - 5-2 |
 |
| De prachtige voorzet van Zagallo en het doelpunt van Pelé vanuit een andere camerahoek gefilmd |
 |
| Bellini ontvangt de Wereldbeker de Jules Rimet Cup uit de handen van Arthur Drewry de voorzitter vande FIFA |
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nog enkele foto's van de Seleção
 |
| Medaille en de Wereldbeker 1958 |
 |
Djalma Santos, Zito, Bellini, Nilton Santos, Orlando,
Gilmar, Garrincha, Didi, Pele, Vava and Mario Zagallo (Americo, masseur)
|
 |
| Pele scoort op fenomenale wijze de 3-1 voor de Selecao |
 |
| Pelé gaat in volle snelheid Gustavsson voorbij |
 |
| Hideraldo Belline en Nikls Liedholm geven elkaar de hand |
 |
| Hideraldo Bellini de iconische kapitein van het Braziliaans elftal |
 |
| Het moment is aangebroken voor Bellini om de beker in de lucht te steken. Nooit voordien had iemand dat gedaan.Tot vandaag wordt dit herhaald. |
 |
| Bellini start een traditie om de trofee in de lucht te heffen - Hij was de eerste kapitein die de trofee boven zijn hoofd hield.De Braziliaanse president zei:"Bellini won voor altijd een plek in het hart van elke Braziliaan door de Beker met beide handen op te heffen." |
 |
| Gilmar, Orlando, Garrincha, Zito en de Braziliaanse officials kunnen nauwelijks geloven dat de selecao de Werelbeker hebben gewonnen |
 |
| Na het eindsignaal valt Pelé op de grond van emotie - Garrincha en heel het Braziliaanse team staan Pelé bij - Een legende is geboren |
 |
| Gilmar ontfermt zich over een wenende Pelé |
 |
| Vava, Orlando, de 17 jarige Pelé, Gilmar en Didi |
 |
| De Braziliaanse winnaars beginnen aan hun ereronde in het stadium |
 |
| Uit respect voor de tegenstander groeten de Brazilianen het publiek met de Zweedse vlag. Wat leidde tot algemene sympathie van het Zweedse volk die de Zuid-Amerikanen in hun hart sloten - Brazilië was terecht de verdiende winnaar |
 |
Djalma Santos werd uitgeroepen tot de beste rechtsback in het toernooi
 De Seleção trots voor de lens |
 |
| De Seleção trots voor de lens |
 |
Vava, Didi en Pelé worden als onsterfelijke helden onthaald in het thuisland  |
